چگونه در شرایط "کرونا" سلامت روان و جسم خود را بالا ببریم؟ (بخش دوم)

مدیریت زندگی

بی حوصلگی، بلاتکلیفی، تشدید اختلافات خانوادگی، غمگینی و ترس همگی با شیوع ویروس کرونا و در خانه ماندن، سیر صعودی پیدا کرده است. ناراحتی و اندوه از وضع موجود، ندانستن زمان برگشتن به شرایط عادی، بی ثباتی وضعیت کار و معیشتی، روابط اجتماعی و ... بیشترین دغدغه انسان امروزی شده.

اما آیا می خواهید تسلیم شرایط شوید؟ حتما پاسخ منفی است، چه کسی را می شناسید که تسلیم شدن را دوست داشته باشد!؟

برنامه ریزی

اولین قدم برای تسلیم نشدن در برابر بی انگیزگی و بی حوصلگی این است که مثل زمان گذشته همچنان برنامه ریزی داشته باشید؛ اگر در خانه به دورکاری مشغولید و شرایط اتاق مجزا داشتن را دارید، در طول روز برای چند ساعت آن اتاق را به خود اختصاص دهید و از اعضای خانواده بخواهید مثلا ظرف دو ساعت در روز، اتاق را به شما واگذار کنند. اگر این شرایط را ندارید یک میز و صندلی خاص را که ترجیحا انتهای سالن و یا اتاق باشد را انتخاب کنید، این نظم حس بهتری را ایجاد می کند که با توجه به شرایط فعلی، شما همچنان مشغول کار خود با شرایط معینی هستید. اگر فرزند محصلی دارید، حتی اگر با آموزش های آنلاین آشنا نیستید از کسانی که اطلاعات دارند و یا خود فرزندتان بخواهید مختصر آگاهی به شما بدهد تا بتوانید نظارتی بر روی انجام تکالیف آنها داشته باشید.

ورزش

مورد بعدی بالا بردن سطح آندروفین و ترشح دوپامین است، ورزش را حتی اگر در کل زندگیتان اهل باشگاه رفتن و ورزش نبوده اید فراموش نکنید، بخصوص اگر بتوانید با کودکان خود آن را عملی کنید بسیار بهتر است، موزیکی را انتخاب کنید و در کمترین حالت یک روز درمیان، بیست دقیقه به نرمش های معمولی و ورزش گروهی مشغول شوید؛ برای بالا بردن آدرنالین از ورزش های آنلاین گروهی مثل ایروبیک و زومبا که در شبکه های مختلف مجازی وجود دارد استفاده کنید.

توجه به ساعت خواب و بیداری

حتی اگر در خانه کار خاصی ندارید، حداقل چهار، پنج روز در هفته را برای خود مشخص کنید که صبح سر ساعت خاصی از خواب بیدار شوید، اگر زمان خواب و بیداری شما در طولانی مدت تغییر کند دچار نوسان خلقی می شوید؛ حداقل روزی یک بار از پنجره به بیرون نگاه کنید.

اجتناب از بحث و دعوا

در خانه ماندن برای طولانی مدت حس بلاتکلیفی را تشدید می کند، بخصوص در خانواده هایی که درگیری و نزاع در آنها همیشه بوده، شرایط سخت تر می شود. اگر به عنوان زوج همیشه با هم جر و بحث و مجادله دارید، با توافق همدیگر و یا اگر به حرف های یکدیگر عمل نمی کنید به صورت جداگانه زمان هایی را برای خود در نظر بگیرید که هر کدام مشغول فعالیت های مورد نظر خود باشید، قرار نیست چون در خانه هستید هر ۲۴ ساعت را کنار همدگیر بنشینید و دامنه اختلافات خود را بالاتر ببرید؛ مثلا وقتی یکی از شما کتاب می خواند، دیگری برنامه مورد علاقه خود را ببیند و... اما اگر بحث و دعوا شروع شد و شدت یافت، حتما یکی از طرفین به اتاق دیگری برود و در صورت احتمال آسیب فیزیکی درب اتاق را ببندد و خود را یک الی دو ساعت مشغول کاری در فضای امن اتاق کند. هیچگاه با بالا گرفتن بحث نزدیک و مقابل هم قرار نگیرید تا شرایط آسیب را برای یکدیگر بیشتر کنید.

در صورت تشدید خشونت خانگی و عدم احساس امنیت این موضوع را با یکی از نزدیکان خود که بیرون از خانه شما است در میان بگذارید تا از سلامتتان هرچند روز یک بار باخبر باشد. در صورت احتمال خطر جدی سعی کنید موبایل خود را همراه داشته باشید و یا اتاقی که در آن تلفن و دارای قفل درب است را از قبل مد نظر بگیرید، و در صورت خطر به آنجا بروید و با پلیس و یا با شماره ۱۲۳ تماس بگیرید.

نداشتن توقع بیجا

به یکدیگر دستور ندهید، به طور مثال حالا که در خانه کاری نداری تمام قفسه ها را مرتب کن و یا گیاه ها را آب بده و ...

لیست کارهای مورد نظرتان را می توانید بنویسید و حق انتخاب را  برای همه اعضای خانواده در نظر بگیرید، از فرزندی که هیچگاه نیاموخته تخت خود را هم جمع کند توقع نداشته باشید حالا به یکباره کل خانه را جارو بزند، این دوران را اینگونه توصیف نکنید که تمام کم و کاستی ها و مشکلات خانواده شما حالا که دور هم هستید باید حل شود. به یکدیگر سخت نگیرید، اجازه بدهید از کوچکترین عضو خانواده تا بزرگترین آنها، هر کدام برای چند ساعت فضای شخصی خود را داشته باشد و به کارهایی که دوست دارد مشغول شود، این اصلا به معنای سهل انگاری در روند زندگی نیست، اما به یاد داشته باشید شما تحت شرایط به وجود آمده قرار نیست زندگی را برای خود و اطرافیان سخت تر کنید، بلکه باید با برنامه ریزی ببینید چگونه می شود با روحیه بهتر و خودمراقبتی روزها را آسان تر پشت سر بگذارید. ادامه دارد...

دکتر آویسا خبیری پویا 

(روانشناس - درمانگر - نویسنده)

قرار نیست چون در خانه هستید هر ۲۴ ساعت را کنار همدگیر بنشینید و دامنه اختلافات خود را بالاتر ببرید؛ مثلا وقتی یکی از شما کتاب می خواند، دیگری برنامه مورد علاقه خود را ببیند